Sevgili millet,
geçen hafta salıyydı (25 Şubat yani) son dersten bi öncekiydi..Nöbetçiydim , yorgundum ders anlatmaktan boğazım ağrımaya başlamıştı..7. saatim bitmiş 8.saat dersime girecektim.
Sınıf kapısından çıkacakken bir öğrencim peşimden koştu.."Hocam , hocamm bekleyin bi dakka sizinle konuşmam lazım"
- Efendim..
- Benim yaşam koçum olur musunuz?
( Haydaaaaaaaaaaaaa ....AYOOL benim yaşam koçuna ihtiyacım var !!! Değil öğrenciye yaşam koçluğu yapmak!!!)
- Yapamam ben yaşam koçluğunu bilmiyorum.
- Olsun hocam benimle konuşmanızı yani bana yardımcı olmanızı istiyorum
- Hangi konuda? Ne derdin var?
- Hocam öldürcem kendimi , matematikte fonksiyonları bi türlü anlayamıyorum...
(Haydaaaaaaaaa .. Nerden çıktı şimdi bu..Zaten yüzbin tane meşgalem var)
- Tamam Yarın saat 11:30 gibi gel dersler başlamadan önce konuşalım dedim ve dersime gittim...
26 Şubat Çarşamba günü dersler başlamadan önce okula gittim..Öğrencimle konuştum..Tipik Ergenlik dönemi sıkıntılarıydı yaşadıkları...Mutsuzdu ! Yaklaşık 1 saat konuştuk..
...Aradan bir hafta geçti koridorlarda yanıma geldikçede selamlaştık ve konuştuk...Bu haftaki dersimde yüzünde gülümseme ve rahatlık gördüm ...Yemin ederim ben de rahatladım haaaaaaaaaa...
öff bu öğrenci koçluğu denen şey hakkında internette bi okuma yaptım...
çok zor bi şeymiş..
...Ben kendi usulümce davranacağım...Kendi hayatıma göre ve kendi stilim gibi olmaya karar verdim...
Bu arada İlçeden Öğrencilere eğitim için bir görevli geldi...3 sınıfı konferans salonuna indirdik..
Bir öğrenci -ki bunlar lise 1 - çamurlu botunu konferans salonunun koltuğuna sıyırdı! Aklım şaştı.
Bende çok çok çoook yoksul bir ailenin evladıyım ama bu öğrencilerin davranışlarını göstermedim yahu...Bana garip geliyor ..
Ağlamak istiyorum...Kendi sınıf öğretmenliğini yaptığım sınıftaki öğrencilerin sıraları kazımalarını önleyemiyorum... Sinir krizi (Türkçesi BUNALIMI) geçiriyorum ..yardım edin!!!!
Ayrıca bu hafta camdaki perdeleri rayından çıkmış bi halde üstünde ayakkabılarıyla basarken görmez miyim? Leş gibi yapmışlar perdeleri...Onun içinde sinirlerim bozuldu...
Benim sınıfımda 38 öğrenci var ...Bu sınıf öğretmenliği çok hırpalayıcı anlatamam!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder