--Size anne diyebilir miyim?
--Neden ki?
-- Sizi çok seviyorum...
Haydaaaaaaaaaaaaaaaa Bir bu eksikti.... Ben kendimi eksik , kusurlu , bol hatalı görürken ...Şimdi bi öğrencim kalkıyor ve "size anne demek istiyorum hocam , anne sıcaklığı hatta annemden daha fazla bi sıcaklık buluyorum "
Kızarıyorum...Bu öğrencimle halbuki hiç konuşmamıştım ...Hiç ilgilenmemiştim...
Ve öylesine yıkık - dökük öylesine yoğun ve yorgun bi dönemdeydim ki!
Ama ben hatalı ve kusurlu bir insanım ...Dört dörtlük değilim ki; diye ağzımdan şaşkınlıkla cümleler çıkıveriyor...
--Olsun ben sizi çok seviyorum ve siz kabul etmesenizde "annem" olmanızı istiyorum...
Cevap veremiyorum...Allah allah dalga mı geçiyor bu ! diye bakınıyorum...Öğrencimin gözleri ışık saçıyor...Ne dediğini bi kere daha düşünüyorum..Ağzımdan bi kelime daha çıkamıyor...Gülümsedim galiba..o noktada pek hatırlayamadım ..
Sonrasında merdivenlerden yavaş yavaş inerken çayhaneye doğru ...düşünüyorum...
Her an hatalı , her an kusurlu olan ben ...Her yaptığı işi eline yüzüne bulaştıtan ben ...Sevmeye , sevilmelere korkan ben ...Kaybetme korkusu yaşayan ben....
Bu kez sevilmenin en ahtapot gibi beni kollarıyla saranına rastlıyorum...
Şaşırıyorum...Sevmek , sevilmek beni şaşırtıyor...Ne yapacağımı bilemiyorum...
Acaba annesiyle problem mi yaşıyor? diye düşünmeden edemiyorum ...
Gene abuklayabilirim diyerek korkuyorum... Ama güçlü ahtapot kollarıyla sevgiyle sarılıyor bana...
Ne güzel bir şey yaşıyorum ...sonsuzluğu içtimmmmmmmmmmmmm....SONSUZ OLDUMMM
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder