Bana hata yaptığımda da sevgi ve şevkatle bakacak bir çift göz ...Korkmadan durubileyim karşısında ..varmıdır bu düntada..varmıdır ?hata yapabilme hakkım olsun.. çocukluğumdan beridir hata yapmama üzerine eğitilmiştim...Yapmam , herşeyi doğru yapıp öleceğim zannederdim..
Firesiz , mutlak kusursuz ve mutlu bi şekilde yaşayıp giderken ; beni yıkan şey ney böyle..Ne ayaklarımı yerden kopartıp attı.. hatalı ve kusurlu bi insanım işte..köprü altındaki tiner çeken bi adamdan bi farkım yok.. yada bi katille aynı değerde miyim? ben nelerin katiliyim ?
Bakış ...içinde güven , dostluk ,arkadaşlık,iyilik...var mı hesapsız bakışları olan insanlar ?
Sadece iyilikle bakacak , bir şey istemeyecek ... Bi zamanlar bende öyle bakardım işte iyilikle..İçimden iyilik fışkırırdı..Kötülük namına bi şey düşünmezdim ,kin yada öfkem yoktu..Şimdiyse kırılıyorum,darılıyorum,kaçıyorum, unutmuyorum ..bunun anlamı ne?ben kötü oldum değil mi?
Bakışlarından iyilik süzülüp akacak... derinliklerinden...
Vazgeçtim , vazgeçtim ...insanlardan vazgeçtim...
Kendi İçime hesapsız , dalaveresiz , bi şey beklemeden bakacağım artık..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder